Regenworm met tierlantijnen
Een regenworm met tierlantijnen zijn we. Nauwelijks meer dan spijsvertering van mond tot anus. Dit beeld van de realiteit, daar voel ik me in thuis, én ik vind het bedreigend. Ik heb voor ruim 60% dezelfde genen als een fruitvlieg! De natuur is zo’n chaos, een krioelende massa materiaal. En daar ben ik een product van, van een serie toevallige botsingen en versmeltingen.

Al tekenend bezweer ik mijn gevoel van kwetsbaarheid tegenover de willekeur en verlustig me aan de prachtige wanorde.
Het tekenen is een vorm van hardop denken. Direct uit het kijken volgt de lijn op papier. Mijn hand is mijn gedachten vooruit, het is voor mij het meest intieme medium. Ik krijg grip op mijn omgeving door te tekenen, het raakt de essentie van wie ik ben. Op papier heb ik de macht.
Ik begin tekenend op het platte vlak om vervolgens in alle richtingen het veld te verkennen, als een pionier.

Tekeningen groeien van het papier
Misschien is het mijn luie oog? Ik kijk met één oog en zie dus geen diepte. Ook al studeerde ik in Rotterdam beeldhouwen, mijn werk bleef vaak 2,5D – tussen twee- en driedimensionaal.
Het verlangen de intimiteit van het tekenen toch te combineren met een fysieke ervaring brengt me telkens in een tussengebied. Mijn tekeningen groeien van het papier, krijgen vastere vorm en worden definitiever. Ze worden collage, installatie of korte film.
Onder de naam Paleisje voor Volksvlijt werden ze zelfs theatrale voorstellingen: in samenwerking met mensen uit uiteenlopende disciplines maakte ik een soort levende collages.